ZASADY OBOWIĄZUJĄCE W DOJO

Karate ćwiczymy w dojo – czyli w miejscu, którym trenujemy, obojętnie czy będzie to specjalnie do tego wybudowany budynek czy wynajęta sala gimnastyczna. Dojo to miejsce gdzie studenci uczeni są sztuki walki. Jest to starożytne słowo oznaczające miejsce oświecenia, miejsce które należy traktować z szacunkiem.

Pierwsze zasady dojo zostały opracowane przez okinawskiego mistrza Kanga Sakugawę w XVIII wieku. Zawierały one sformułowania mówiące o charakterze, szczerości, wysiłku, etykiecie, samokontroli czy atrybutach, które należało praktykować stale w karate. Były one zobowiązaniem do właściwego zachowania się wszystkich studentów karate.

W 1956 roku Okinawa Karatedo Federation ustanowiła zasady treningu, które zatwierdził Prezydent Federacji – mistrz Choshin Chibana i od tej pory obowiązują w każdym dojo Okinawa Karate na całym świecie.

ZASADY TRENINGU

1. Podczas wchodzenia lub opuszczania dojo studenci powinni okazywać właściwy szacunek poprzez oddanie ukłonów w kierunku miejsca Shomen (dla karateków jest to miejsce w którym wisi portret założyciela stylu lub szkoły- u nas jest to wizerunek Sokon „Bushi” Matsumury w karate, a Shinpo Matayoshiego w kobudo)
2. Od studentów oczekuje się, że będą schludni i czyści przez cały czas trwania treningu. Paznokcie u rąk i nóg muszą być właściwie przycięte, aby nie stanowiły zagrożenia dla ćwiczących. Strój treningowy ma być schludny i czysty, a wszystkie rozdarcia zaszyte. Oficjalny uniform treningowy – gi (potocznie nazywany kimonem) Okinawa Karate-do jest biały bez żadnych znaków za wyjątkiem emblematu związku lub dojo. Żadne ozdoby albo napisy nie mogą występować na stroju.
3. Podczas ustawiania się do zajęć, najwyższy stopniem student staje na prawo od miejsca Shomen. Jeżeli studentów o tej samej randze jest więcej, wtedy ten który dłużej posiada stopień – staje po prawej. Jeżeli pozostają w tej samej randze taki sam czas od prawej staje ten, który jest starszy.
4. Przed rozpoczęciem ćwiczeń, najstarszy student zwraca się do grupy o uwagę i pokłon w stronę miejsca Shomen. Następnie instruuje ją do oddania pokłonu instruktorowi. Te same czynności będą powtarzane na koniec zajęć.
5. Jeżeli instruktor zada uczniowi pytanie, ten odpowiada poważającym tonem, jeśli student zechce zadać instruktorowi pytanie powinien pokłonić się i zwrócić się do niego z należnym szacunkiem. Ta sama uprzejmość obowiązuje kiedy instruktor wyznacza kogoś do prowadzenia zajęć.
6. W czasie zajęć nie wolno rozmawiać. Wszystkie pytania dotyczące technik lub innych spraw powinny być kierowane do instruktora przed lub po treningu. W czasie ćwiczeń mówić może tylko instruktor lub osoba, którą wyznaczył do prowadzenia zajęć.
7. Jest sprawą dobrego zachowania, by żaden uczeń nie prosił starszego stopniem studenta lub instruktora o sparing. Walka w dojo może się odbywać tylko za zgodą instruktora.
8. Student nie może zwolnić się z zajęć bez wcześniejszej zgody instruktora.
9. Kiedy wchodzisz na salę, twoim celem jest trening, kiedy zakładasz strój zakładaj go z zamiarem przeprowadzenia poważnego treningu. Najstarszy student powinien pytać instruktora o to czy ten życzy sobie aby pomóc w uczeniu niższych rangą studentów. To jest przywilej i obowiązek bycia najstarszym stopniem studentem.

DOJO-KUN

W każdym dojo obowiązuje przysięga – dobrowolne określenie się wobec pewnych praw rządzących karate. Przysięga ta to Dojo-Kun i zawiera w sobie punkty: Kyu-Do, Tan-Ren i Cho-Wan.

KYU-DO

• Kyu – szukać
• Do – droga

Termin ten oznacza pogłębianie naturalnych uczuć, które posiadają wszyscy. Oznacza on rozwój dobroci i serca. Wyjście naszymi uczuciami poza siebie w celu osiągnięcia spokoju wewnętrznego i zewnętrznego.

TA-REN

• Tan – opór
• Ren – ćwiczenie

Opiera się na osobnej pracy każdego, która odbywa się poza normalną codzienną pracą – obowiązkami. W życiu codziennym stawia się granice każdej rzeczy. Ren oznacza przekraczanie tych granic. To zmusza do bycia surowym dla samego siebie.

CHO-WA

• Cho – równowaga
• Wa – spójność, pokój

Oznacza pracę nad sobą dla osiągnięcia harmonii poprzez związek samego siebie z innymi. Należy szukać odpowiedniego połączenia harmonii ducha i ciała. Oznacza to również skuteczną pracę w grupie w celu rozwijania pokoju.

Te trzy punkty Dojo-Kun są powiązane ze sobą. Na przykład praca w Kyu-Do wspomaga Tan-Ren i vice versa. Osiągnięcia w sztukach walki wymagają dużo cierpliwości i wiary. Podczas wykonywania ćwiczeń należy myśleć o jeszcze lepszej jakości ich wykonania.

CEREMONIA ZAZEN

Ceremonia Zazen (jap. siedzieć w zen) rozpoczyna i kończy trening karate. Zwana jest pozycją medytacyjną, jednak w karate jej celem jest wyciszenie. Na początku treningu pomaga nam zostawić to co nie związane z treningiem za drzwiami dojo i skupić się na treningu ze spokojnym umysłem. Podczas zakończenia, zamyka trening, pozwalając zostawić to co na treningu w dojo i opuścić je ze spokojniejszym umysłem i sercem.

POCZĄTEK TRENINGU

• SEIZA – komenda do przyjęcia pozycji siadu japońskiego
• MOKUSO – komenda do zamknięcia oczu i uspokojenia oddechu, ma na celu skupienie, wyciszenie umysłu i ducha
• MOKUSO YAME – komenda do zakończenia 'mokuso’
• SENSEI NI REI – komenda do wykonania ukłonu do nauczyciela, mówi ją najstarszy stopniem uczeń będący na sali
• ONE GOZAIMASU – słowa wypowiadane podczas 'sensei ni rei’, oznaczają prośbę ucznia do nauczyciela o naukę
• OTAGAI NI REI – komenda do wykonania ukłonu uczniów sobie na wzajem, mówiona przez najstarszego stopniem ucznia, na początku treningu oznacza gotowość i zaproszenie do wspólnego treningu
• ONE GOZAIMASU – słowa wypowiadane podczas 'otagai ni rei’, oznaczające prośbę uczniów do uczniów o wspólny trening

KONIEC TRENINGU

• SEIZA – jw.
• MOKUSO – jw.
• MOKUSO YAME – jw.
• SENSEI NI REI – jw.
• ARIGATO GOZAIMASHITA – słowa wypowiadane przez wszystkich uczniów do nauczyciela, wykonywana podczas ukłonu, oznaczająca podziękowanie ucznia dla nauczyciela za naukę
• OTAGAI NI REI – jw.
• ARIGATO GOZAINASHITA – słowa wypowiadane przez wszystkich uczniów do innych uczniów podczas 'otagai ni rei’, oznaczająca podziękowanie za wspólny trening

Bibliografia

„Lekcja Karate czyli historia 20-lecia Shorin-Ryu w Poslce” A. Staniszew, wyd.1, str. 38-39