10 ZASAD UPRAWIANIA KARATE wg ANKO ITOSU

ANKO ITOSU (1831 – 1915)

Anko Itosu jako jedyny w historii karate zdobył przydomek „geniusza karate”. To on skonstruował grupę pięciu najpopularniejszych karate kata – Pinan Shodan, Pinan Nidan, Pinan Sandan, Pinan Yodan i Pinan Godan. Ponadto dwa z mistrzowskich kata – Itosu Passai (Passai Sho) i Kushanku Sho oraz rozbudował grupę kata Naihanchi do trzech – Shodan, Nidan i Sandan. Zmodernizował tym samym karate nadając mu dzisiejszą formę, którą ćwiczą dzisiejsi karatecy.

Pracował na stanowisku sekretarza króla Sho Tai, ostatniego króla Okinawy, któremu służył przez 30 lat. W tych czasach większość mistrzów karate pracowało na dworze królewskim, należąc tym samym do wyższej klasy społecznej. Sytuacja ta zmieniła się dla nich po wygnaniu króla na banicję przez Japończyków w 1879 roku

Sam będąc uczniem Sokon „Bushi” Matsumury i Kosaku Matsumora, był nauczycielem wielu wybitnych karateków – Choyu Motobu (1857-1927), Choki Motobu (1870-1944), Kentsu Yabu (1866-1937), Chomo Hanashiro (1869-1845), Gichin Funakoshi (1868-1957), Moden Yabiku (1880-1941), Kanken Toyama (1888-1966), Chotoku Kyan (1870-1945), Shinpan Shiroma (1890-1954), Anbun Tokuda (1886-1945) i Kenwa Mabuni (1887-1952).

Dwóch uczniów Anko Itosu – Choki Motobu i Choshin Chibana było następnie nauczycielami Katsuya Miyahiry i Shugoro Nakazato, którzy nauczali naszego nauczyciela – Kenyu Chinena.

W 1905 r. wprowadził karate do szkół podstawowych i to właśnie kata Pinan były narzędziem podstawowym kształcenia uczniów. Zostały ułożone w 1907 roku na podstawie prostych, już nieistniejących, kata Chanan i zaawansowanych kata Kushanku.

Jest autorem „10 zasad uprawiania karate”, które spisuje w październiku 1908 r. na Okinawie i wysyła w liście zaadresowanym do japońskiego ministra edukacji i ministra wojny.

Karate nie wywodzi się ani z buddyzmu ani z konfucjanizmu. W niedalekiej przeszłości dwa style zwane Shorin i Shorei zostały sprowadzone z Chin. Obydwa te style mają podobnie silne punkty, których nie należy ani zmieniać ani też łączyć ze sobą. Należy je zachować takimi jakie są. Zostawiam następujące zasady.

Karate jest przede wszystkim uprawiane dla zdrowia, ale także dla obrony siebie lub swoich bliskich. Nigdy jednak nie walcz o nieistotne sprawy. Unikaj awanturników i łajdaków, nie wykorzystuj karate do walki z nimi.
Celem karate jest uczynienie twego ciała silnym i twardym. Ćwicząc rozwiniesz też „odważnego” ducha. Gdyby dzieci ćwiczyły karate już od szkoły podstawowej to byłyby dobrze przygotowane do służby wojskowej. Zarówno według Napoleona jak i jego pogromcy księcia Wilhelma „jutrzejsze zwycięstwa pochodzą z dziecięcych pól zabaw”.
Karate nie można nauczyć się w krótkim czasie i w łatwy sposób. Ten proces podobny jest do wędrującego stada krów, które idzie wprzód bardzo wolno. Bez względu na to jak wolno porusza się stado, ostatecznie przejdzie setki mil i w końcu dojdzie do celu. Jeżeli będziesz ćwiczył pilnie każdego dnia to za 3 lub 4 lata twe ciało zmieni się i zrozumiesz na czym polega karate. Ci, którzy będą uczyć się w ten sposób odkryją esencję karate.
W karate najważniejszymi broniami są ręce i stopy, więc powinny być one dokładnie trenowane na makiwarze.Opuść ramiona, stań mocno, kontroluj oddech i swoją energię wewnętrzną – uderzaj w makiwarę każdą ręką sto lub dwieście razy każdego dnia.
Ćwicząc podstawy karate musisz mieć wyprostowane plecy, ramiona opuszczone, nogi mocno wsparte w ziemię a energia i siła musi pochodzić z tandem.
Istnieje wiele technik karate, które trzeba ćwiczyć jedna po drugiej wiele razy. Gdy ćwiczysz to musisz rozumieć cel ruchu i jego zastosowanie. Każdy ruch może mieć wiele różnych zastosowań. Ty musisz wiedzieć kiedy i w jakim kontekście stosować te ruchy.
Kiedy ćwiczysz karate musisz też wiedzieć czy dany ruch jest bardziej użyteczny do treningu czy też do obrony.
W czasie treningu powinieneś wyobrazić sobie, że jesteś na polu bitwy. Kiedy blokujesz i kiedy uderzasz stój mocno w pozycji. Blokuj, uderzaj ćwicząc w takim duchu jakbyś walczył naprawdę – wtedy zawsze będziesz naturalnie przygotowany.
Twój trening musi być zgodny z twoją aktualną siłą ciała. Jeżeli trening przewyższy twoje warunki fizyczne to nie jest dobrze. Twoja twarz i oczy zaczerwienią się i możesz uszkodzić swoje ciało. Uważaj!
Osoby, które ćwiczą karate cieszą się długim życiem. Dzieje się to tak, ponieważ trening wzmacnia mięśnie, wspomaga organy trawienne oraz wzmacnia system obiegu krwi.

Uważam, że należy wprowadzić karate do programu szkół podstawowych i dalej. Czyniąc tak moglibyśmy wychować mężczyzn zdolnych do samodzielnego pokonania nawet 10 przeciwników. Wszyscy studenci Kolegium Nauczycielskiego na Okinawie powinni ćwiczyć karate, tak że kiedy ukończą naukę to będą mogli uczyć dzieci w szkołach dokładnie tak jak ja ich nauczam. Jeżeli będziecie przestrzegać tych zasad to karate zapanuje nie tylko na Okinawie ale i w całej Japonii.

LEGENDY

Oczywiście wiele jest legend snutych o jego osobie i umiejętnościach.

Sławę ponoć zdobył już za młodu wygrywając spektakularnie kilka walk.

Znany był z wielkiej siły swych ramion, dłoni i nóg. Miażdżył w dłoniach łodygi bambusa swoim żelaznym chwytem.

Mijając codziennie grobowce królewskie, ćwiczył swe uderzenia na kamiennych płytach, którymi wyłożona była droga. Uważał, że ciało powinno być trenowane tak, aby stawiło opór najcięższym ciosom. Do czego miał służyć oczywiście trening na makiwarze – podstawowe narzędzie treningu karate.

Jedna z historii mówi, o jego starciu między z Tomoyose. Zabijaka ten, krytykował styl Shuri-Te, nazywając go „salonowym karate”. Anko został zaatakowany przez jego gang. Gdy znokałtował trójkę napastników, Tomoyose zaatakował go osobiście i błyskawicznie został obezwładniony oraz pozostawiony nieprzytomnym.

Kolejną historią opisującą jego niesamowitą siłę jest opowieść o złodzieju, który próbował włamać się na posesję mistrza. Usłyszawszy szamotanie przy bramie, Anko wyszedł sprawdzić pochodzenie dźwięku i zobaczył złodzieja. Jak głosi legenda, schwytał go wprost przez zamkniętą bramę, zostawiając w niej ziejącą dziurę.

Grobowiec Anko Itosu znajduje się na cmentarzu Makami w Naha City, w sądziedztwie swojego nauczyciela Sokon Matsumury i swojego wybitnego ucznia Chomo Hanashiro.